.
யாழ்ப்பாணத்தில் சாதாரண மத்தியதரக் குடும்பத்தில்
அவரையும் சமகால கொரோனோ தொற்று விட்டுவைக்கவில்லை என அறியப்படுகிறது.
ஈழத்து மற்றும் தமிழகம் உட்பட உலகநாடுகள் எங்கும் யாராவது இலக்கிய ஆளுமை மறைந்தால், அவர்களுக்காக அஞ்சலிக்குறிப்பினை தமது மல்லிகையில் பதிவேற்றி வந்தவர் ஜீவா. இலங்கையில் கலை, இலக்கியம் சார்ந்த எவரும் மறைந்துவிட்டால், முடிந்தவரையில் பயணம் மேற்கொண்டு இறுதி நிகழ்வில் அஞ்சலி செலுத்துவதையும் தனது வாழ்வில் மரபாகவே கொண்டிருந்தவர்.
இவ்வாறு ஏனையோர் துயரத்தில் பங்கேற்ற மல்லிகை ஜீவாவின் இறுதிநிகழ்வு, அவரது ஏக புதல்வன் திலீபன் முன்னிலையில் மாத்திரம் நிகழ்ந்தது வியப்புக்கலந்த அதிர்ச்சியை அளித்தது.
இந்த அங்கத்தில் மற்றுமொருவரின் மனைவி பற்றி சொல்லநேர்ந்தது, எதிர்பாராத தற்செயல் நிகழ்வுதான். அவர்தான் திருமதி பார்வதி அம்மா கண்ணதாசன்.
ஜூன் மாதம் 24 ஆம் திகதியை என்னால் மறக்கமுடியாது.
எனது மகன் முகுந்தன் பிறந்த தினமும் அதுதான் !
1984 ஆம் ஆண்டு தமிழகப்பயணம் சென்றிருந்தபோது, நான் முதல் முதலில் தரிசித்த தமிழக எழுத்தாளர் – கவிஞரின் இல்லம் கவியரசு கண்ணதாசனின் வாசஸ்தலம்தான்.
அதற்கு முன்னர் அவரது பாடல்களை விரும்பிக்கேட்டிருந்தாலும், அவரது வனவாசம் – மனவாசம் – அர்த்தமுள்ள இந்து மதம், மாங்கனி காவியம் முதலானவற்றை படித்திருந்தாலும், அவர் பற்றி நான் எழுதத்தொடங்கியது, அந்த 1984 ஆம் ஆண்டு சென்னைப்பயணத்தின் பின்னர்தான்.
சென்னை பச்சையப்பன் கல்லூரியில் எங்கள் ஊர் மாணவர்கள் விக்னேஸ்வரன், சுபாஸ்கரன் ஆகியோர் படித்துக்கொண்டிருந்தனர்.
கவிஞருமான விக்னேஸ்வரனுக்கு கவியரசர் மீது அலாதிப்பிரியம். தனது முதல் கவிதைத் தொகுதிக்கு தென்றல் விடு தூது எனப்பெயரிட்டு, தனது புனைபெயரிலேயே அதனை வெளியிட்டுமிருந்தார்.
இந்த விக்னேஸ்வரனின் அக்கா மாலதியைத்தான் நான் பிற்காலத்தில் திருமணம் முடித்தேன்.
விக்னேஸ்வரனின் புனைபெயர் முத்துதாசன். கவியரசரின் இயற்பெயர் முத்தையா. பச்சையப்பன் கல்லூரியில் விக்னேஸ்வரன் படிக்கும்போது சூளைமேட்டில் ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து நண்பர்களுடன் தங்கியிருந்து படித்துக்கொண்டிருந்தார்.
அத்துடன் தமிழமுது என்ற இலக்கிய இதழையும் நண்பர்களுடன் இணைந்து நடத்தினார். அக்காலப்பகுதியில் வடக்கிலிருந்து வந்து சேர்ந்த புளட் செயல் அதிபர் உமா மகேஸ்வரனும் அவ்வப்போது அங்கு வந்து செல்வதாக அறிந்தேன்.
சமூக அரசியல் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்திய பௌர்ணமியில் ஒரு மரணம் Death on a Full moon day சிங்களத் திரையுலகின் ஆளுமை பிரசன்ன விதானகே
மனைவி இல்லை. இரண்டு மகள், ஒரு மகன். வானம்பார்த்த பூமி. குடிதண்ணீருக்கும் குளத்தை தேடிச்செல்லவேண்டும். குடும்பத்தின் ஏழ்மையை போக்குவதற்காக மகன் பண்டார இலங்கை இராணுவத்தில் சேர்ந்து உள்நாட்டுப் போர்க்களம் சென்றுவிடுகிறான்.
விடுதலைப்புலிகளின் ஈழப்போராட்டத்தில் ஒரு கண்ணிவெடித்தாக்குதலில் அவன் உடல் சிதறிச்செத்துவிட்டான் என்ற செய்தியுடன், அவனது உடல்
அவனது தந்தையான முதியவர் வின்னிஹாமி க்கு கண்பார்வையும் மங்கல். தட்டுத்தடுமாறி, ஊன்றுகோலுடன் நடமாடும் அவருக்கு செவிப்புலன் கூர்மையானது.
பறவைகளின் குரலும், குளத்தில் கும்மாளமிட்டு குளிக்கும் சிறுவர்களின் சிரிப்பொலியும் கேட்டு பரவசமடைபவர்.
ஒரு வாகனத்தில் சவப்பெட்டியை எடுத்துவந்து அந்த குடிசையில் ஒப்படைத்துவிட்டு விடைபெறும் இராணுவத்தினர், உடல் மிகவும் மோசமாக சிதறியிருக்கிறது. அதனால் திறக்கவேண்டாம் என்றும் வலியுறுத்துகின்றனர்.
இலங்கையின் தேசியக்கொடி போர்த்தப்பட்ட அந்த சவப்பெட்டியை பார்த்து சகோதரன் பண்டாரவை நினைத்து கதறி அழுகின்றனர் சகோதரிகள். தேசத்தை காக்கச்சென்றவன், சிதறுண்டு வருகிறானே என்ற சோகம் அக்கிராமத்தை சூழ்ந்துவிடுகிறது.
மகாதேவ ஐயர் ஜெயராமசர்மாமேனாள் தமிழ்மொழிக் கல்வி இயக்குநர்மெல்பேண் ..... அவுஸ்திரேலியா
அப்பா அம்மா வைத்த பெயர் முத்தையா. முத்தான முத்தையா
மேதகு
பட அனுபவம்.
தாம் வாழ்வதற்கு இடம் இல்லாது தெருவிலே வாழ்பவர்கள். அழுக்கடைந்த உடை, சவரம் செய்யாத முகம், கைகளிலே அவர்கள் உடைமையாக வைத்திருக்கும் பொதிகள், அவர்களைக் கண்டால் ஒதுங்கி மறுபுறம் போய்விடுகிறோம். ஆனால் பல தொண்டு நிறுவனங்கள் அவர்களும் மனிதர்கள்தான் என மதித்து, அவர்கள் பசியைப் போக்குவதற்கு உணவளித்து வருகிறார்கள். ஏதோ ஒரு மனித சேவை செய்த திருப்தி இவர்கட்கு. ஆனால் அவர்களும் மனிதர்தான் என சிந்திக்காதவர்களே பலர்.
இவ்வாறானோர் தமது வாழ்வை எவ்வாறு மேம்படுத்த முடியும் என அவர்கட்காக ஒரு நூலை எழுதியுள்ளார் சேரா காணற். அவர்கட்கு தான் இருக்க வீடு கிடையா, உடமைகளோ சில அழுக்கடைந்த பொருட்கள். இப்படிப்பட்டோர் வாழ்வை மேம்படுத்த நூலா? அதை அவர்கள் வாசிப்பார்களா? இவ்வாறாக பலரும் வியக்கலாம். இந்த சந்தேகத்தை தீர்ப்பதற்காகப் போலும் ABC வானொலி நிருபர் Mickal Pahart சேராவை பேட்டி கண்டார். அதை செவிமடுக்கும் சந்தர்ப்பம் எனக்குக் கிட்டியது. அவற்றை மற்றவர்களும் அறிந்துகொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வமே என்னை எழுதத் தூண்டியது.
அவர்களை நன்கு அறிந்த சேரா கூறுகிறார், அவர்களும்
பண்பான மனிதர்கள். சாப்பாடு கொடுக்கும் இடத்திலே, நிரையாக நிற்கும் இடத்திலே சில முரட்டுத்தனம்
இடம் பெறும். ஆண்கள் அவர்களை அடக்கும்போது அவர்கள் மேலும் கோபம் அடைவதுண்டு. ஆனால்
அத்தனைப் பேரும் தாயின் பரிவை உணர்ந்தவர்கள். ஒரு பெண் அவர்களிடம் பரிவாக கூறினால்
அவர்கள் மிகமிக நிதானத்துடன் நடந்துகொள்வார்கள்.
.
தமிழில் நூற்றுக்கும் அதிகமான படங்களை தயாரித்து சாதனை புரிந்த நிறுவனம் மாடர்ன் தியேட்டர்ஸ். இவர்கள் நட்சத்திர நடிகர்களை மட்டும் நம்பாமல் சாதாரண நடிகர்களை வைத்து படம் எடுப்பார்கள். அசோகன், நம்பியார், மனோகர், மனோரமா போன்றோர் இவர்கள் நிறுவன படங்களில் கதாநாயகனாகவும், கதாநாயகியாகவும் நடித்துள்ளனர். அந்த வகையில் மேஜர் சுந்தரராஜனை கதாநாயகனாக போட்டு அவர்கள் உருவாக்கிய படம்தான் ஜஸ்டிஸ் விஸ்வநாதன்.
உயர் நீதிமன்ற நீதிபதியான விஸ்வநாதன் தனக்கு இழைக்கப்படட துரோகத்திற்கு பழிவாங்குவதற்காக ஓடும் ரயிலில் சுரேசை சுட்டு கொன்று விடுகிறார், ஆனால் அதனை சந்தியா என்ற பெண் பார்த்து விடுகிறாள், கொலையைப் பற்றி எவரிடமும் மூச்சு விடக்கூடாது என்று கூறும் விஸ்வநாதன் சில தினங்கள் கழித்து வீடு திரும்புகிறார், அங்கே அவருக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருக்கிறது. எந்தக் கொலையை ஒருத்தி பார்த்தாளோ அவளே அவரின் வீட்டிற்கு அவரின் தாயற்ற குழந்தையை பராமரிக்க வந்திருக்கிறாள்.
.
நூல்:
தமது இளம் வயதில் சிங்கள மொழியை இரண்டாம் பாடமாக பயிலும் பிற இனத்துப்பிள்ளைகளும் குறிப்பிட்ட புத்தசரித்தய நூலைப்படிப்பதற்கான சந்தர்ப்பங்கள் கிட்டும்.
அந்நாட்களில் குமாரோதய, புத்த சரித்தய முதலான பாட நூல்கள் இலங்கையில் பிரசித்தம்.
இன்றைய நேபாள எல்லைக்குள் இருக்கும் கபிலவஸ்து நகரத்தின் மன்னர் சுத்தோதனனின் பிள்ளையாகப்பிறந்த புத்தரின் இயற்பெயர் சித்தார்த்தன்.
அரண்மனைவாசியாகவே வாழ்ந்திருக்கும் சித்தார்த்தன் அனைத்து சுகபோகங்களையும் அனுபவித்தார். தனது பதினாறாவது வயதில் உறவப்பெண்ணான யசோதராவை மணம்முடித்து ராகுலன் என்ற ஆண் மகவுக்கும் தந்தையானார்.
அரண்மனையை விட்டு வெளியே செல்லும் சந்தர்ப்பம் அவருக்கு கிட்டியபோது, ஒரு முதியவரையும், ஒரு நோயாளியையும் , ஒரு மரணமுற்றவரையும், ஒரு துறவியையும் காண்கிறார்.
அவர் அதுவரையில் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் அரண்மனையில் காணாத காட்சிகளை அந்த நால்வரின் தோற்றத்திலும் காண்கிறார்.
அரண்மனை வாழ்க்கைக்கும் அப்பால் மற்றும் ஒரு வாழ்க்கை வெளியே இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்தார்.
மதுரை சமண நிலமாகத் திகழ்ந்ததற்கான ஏராளமான இலக்கிய, கல்வெட்டு மற்றும் படுகைகள்/குகைகள் வடிவில் சான்றுகள் உள்ளன. மதுரையைச் சுற்றிய மலைகளில் சமணப் பள்ளிகள் இருந்ததற்கான சான்றுகள் இன்றளவும் காணக்கிடைக்கின்றன.
முதன் முதலில் கடம்பவனக் காட்டில் சுயம்பு லிங்கத்தைக் கண்டறிந்து, முதலில் இந்தக் கோவிலையும், பின் மதுரை நகரத்தையும், குலசேகரப் பாண்டிய மன்னன் நிர்மாணித்தார். கடம்பவனமாக இருந்த காட்டை அழித்து, அழகிய நகரமாக்கும்படி, பாண்டிய நாட்டை ஆட்சி புரிந்து வந்த குலசேகரப் பாண்டியனின் கனவில், சிவபெருமான் தோன்றிக் கூறியதால், அம்மன்னன் கடம்பவனக் காட்டை அழித்து மதுரை எனும் அழகிய நகரத்தை உருவாக்கினான் என்பது மதுரையில் புழங்கும் நம்பிக்கை. 2500 ஆண்டுகள் பழைமையான நகரம் என்பதால் வரலாற்றுச் சான்றுகள் மதுரை எங்கும் வியாபித்துக் கிடக்கின்றன.
மதுரை கோவில் மாநகரம் என்று இன்று அழைக்கப்படுகிறது. எங்கு திரும்பினாலும் இன்று கோவில்களை நீங்கள் காணலாம். மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோவில், குடல் அழகர் பெருமாள் கோவில், அழகர் கோவில், திருப்பரங்குன்றம் முருகன் கோவில், முக்தீஸ்வரர் கோவில், வண்டியூர் மாரியம்மன் கோவில், வண்டியூர் மாரியம்மன் தெப்பக்குளம் என திராவிடக் கட்டடக் கலையின் நுட்பத்திற்குச் சான்றாக அழகிய கோவில்களை நீங்கள் காணலாம்.
.
பிரித்தானியாவுக்கு கீழ் இலங்கை காலணித்துவ ஆட்சியாக இருந்த போது தமிழகத்திலிருந்து தேயிலைத் தோட்டங்களில் வேலை செய்வதற்காக தமிழர்கள் கொண்டுவரப்பட்டனர்.அவர்களும் இலங்கையர்களாக தமது பழக்க வழக்கங்களுடன் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றனர்.
தமிழகத்தில் வறுமையில் வாடிக் கொண்டும் தமது வாழ்வாதாரத்திற்காக வேலை தேடித் திரிந்த மக்களுக்கு கடல்கடந்த சீமையில் வேலை என்றவுடன் வாட்டிவதைத்த வறுமை அவர்களை இலங்கையில் கொண்டு வந்து நிறுத்தியது.
இலங்கையில் பிரித்தானியரின் காலணித்தவ ஆட்சி காலத்தில் தென்னாபிரிக்காவிலிருந்த பூவர் சிறைக்கைதிகள் இலங்கைக்கு கொண்டு வரப்பட்டு அவர்களுக்கு சுத்தமான காற்றுக் கிடைக்க வேண்டுமென்பதற்காக தலவாக்கொல்லையில் சிறைவைக்கப்பட்டார்கள் என்ற செய்தியும் உண்டு.
காலப்போக்கில் மீண்டும் இவர்கள் தென்னாபிரிக்காவிற்கு திரும்பினார்களா அல்லது இலங்கை மக்களோடு கலந்து வாழத் தொடங்கினார்களா என்பதை தெளிவாக அறிய முடியவில்லை
