தமிழன் அன்று சீனாவில் வணிகம்! தமிழன் இன்று சீனாவில் பயணம்!! தொடர்- 4

 - சங்கர சுப்பிரமணியன்.

இங்கு நோயாளி யார் தெரியுமா? டெஸ்க்கில் இருந்த சைனா

மொபைல் கடையின் விலாசத்தைக் காட்டும் வரைபடம்தான். ஓட்டலில் இருந்து 1.2 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளது. படத்தைப் பார்த்தபடி சுமார் ஒரு கிலோ மீட்டர் சென்று வலதுபக்கம் திரும்பினால் இருபது அல்லது இருபத்தைந்து நிமிடத்தில் நடந்தே போய்விடலாம்.

ஆனால் மூன்றுபேர் வரைபடத்தோடு முட்டிமோதி மல்லுக்கட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள். இதைக் கண்டதும் தமிழண்டா என்ற தற்பெருமை தலைதூக்கியது. இதே தற்பெருமைதான் நம்மை உருப்படாமலும் ஆக்கியுள்ளது. கடலில் நீரோட்டத்தை வைத்தே பர்மாவிவிருந்து தேக்குமரக் கட்டைகளை தமிழ்நாட்டுக்கு கொண்டு வந்துள்ளனர்.

அதுவும் ஆள் துணையின்றி இது நடந்தேறியுள்ளது. தேக்குமரங்களை வெட்டி பர்மாவில் போட்டால் அவை கடலில் மிதந்தபடியே தமிழ்நாட்டை வந்துசேருமாம்.

இதற்கு காரணம் காற்றின் வேகத்தை வைத்து அது பயணிக்கும் திசையில் செல்ல உலகிலேயே பாய்மரக்கப்பலை கண்டு பிடித்திருந்த மதிநுட்பம்தான்.

கடலில் ஆமைகள் கடல் நீரோட்டதில் மிதந்தபடியே பல நாடுகளுக்கு பயணிக்குமாம். நோம்பு கொண்டாடுவதைப் பற்றி பாடம் எடுப்பவர்களே நோவாமல் இங்கு நோம்பெடுப்பார்கள். தீபாவளி நோம்பைத்தான் சொல்கிறேன்.

இது இவர்களுக்கு எப்படித் தோன்றியது என்று ஆராய்ந்தால் எல்லாம் மரபணு செய்கின்ற வேலைதான். நோவாமல் நோம்பெடுப்பதற்கும் மரபணுவுக்கும் என்ன சம்பந்தம் என்று மாடசாமி அண்ணாச்சி கேட்கிறார். இருக்கிறது சொல்கிறேன் கேளுங்கள். கடலில் ஆமை பயணித்ததை சொன்னேன் அல்லவா? ஆமை சிரமப்படாமல் கடல் நீரோட்டத்தில் மிதந்தபடியே ஊரான் வீட்டு நெய்யே என் பெண்டாட்டி கையே என்றபடி பல இடங்களுக்கு செல்லுமாம்.

இதைப் பார்த்த தமிழன் கடலில் வரைபடம் ஏதுமின்றி படகில் துடுப்பைப் போடாமலேயே உடல் உழைப்பின்றி அந்த ஆமையைத் தொடர்ந்து உலகின் பலபாகங்களுக்கு பயணித்திருக்கிறான். இப்போது தெரிகிறதா? நோவாமல் நோம்பு கும்பிடும் பழக்கம் எங்கிருந்து எப்படி வந்ததென்று.

ஒருவழியாய் சைகைமூலமும் பல அபிநயங்களை காட்டி வாடகைக்


காரை வரவழைத்து சென்றோம். சைனா மொபைல் கடைக்கு வந்ததும் ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அது ஒருசிறிய கடை. சீனர்களாக இருந்தால் ID கார்டை வைத்து சிம் கார்டைப் பெறலாம். வெளிநாட்டவர்க்கு பாஸ்போர்ட்டைக் காட்டி அந்தக் கடையில் வாங்கமுடியாதாம்.

இந்த தகவலைப் பெறுவதற்குள் எனது எல்லா வித்தைகளையும் கடைக்காரனிடம் காட்ட வேண்டியிருந்தது. இதை அருகில் நின்ற கவனித்த இருபத்தைந்து வயதுமிக்க வாலிபன் வீசாட் ஆப் மூலம் தான் சைனா மொபைல் மெய்ன் ஸ்டோருக்கு அழைத்து செல்வதாகவும் அங்கு பாஸ்போர்ட்டை காட்டி சிம்கார்ட் வாங்கலாம் என்றான். நானும் சரி என்று சொல்லி வாடகைக்கு வாகனத்தை ஏற்பாடு செய்யச்சொன்னேன்.

ஆனால் வாடகை வாகனம் வேண்டாம் அவர்கள் மாற்றுப்பாதையில் செல்வார்கள். நான் இருசக்கர வாகனத்தில் அழைத்தச் செல்கிறேன். சீக்கிரம் சென்று விடலாம் என்றேன். ஆனால் என்னோடு மனைவியும் இருந்ததால் மொழி தெரியாத புதியநாட்டில் எப்படி தனியாக விட்டுச் செல்வது என்ற குழப்பம். ஒருவாறு மனைவி தைரியம் சொல்ல இருசக்கர வாகனத்தில் அந்த வாலிப வயதுப் பையனுடன் சென்றேன்.

அவன் அந்த வாகனத்தை ஓட்டிச்சென்ற விதம் திரும்ப நான் ஆஸ்திரேலியா வருவேனா என்ற சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது. ஒருவழியாக சைனா மொபைல் தலைமை அலுவலகத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம். என்னுடன் வந்தவன் அங்கு இன்னொருவருடன் பேச சிம்காரட் வாங்கும் இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார்கள். என்னுடன் வந்தவன் இங்கு குறைந்தது ஒரு மணி நேரம் ஆகும் நான் போய் வருகிறேன் என்பதை சைகை மொழியில் கைக்கடிகாரத்தை காட்டி விளக்கினான்.

எனக்கு ஒரு உண்மை தெரிந்தது. ஒரு வாய்பேச இயலாதவர் இன்னொரு வாய் பேச இயலாதவரிடம் தன் எண்ணத்தைக் கடத்த என்னென்ன சிரமமெல்லாம் படுவார் என்பதுதான் அது. இது புரியாமல் வாய் இருக்கிறதென்று என்னென்னவோ பேசுகிறார்களே மக்கள். இதைத்தான் அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் என்கிறாரோ வள்ளுவர்.

அவனுக்கென்ன தூங்கிவிட்டான் அகப்பட்டவன் நானல்லவோ என்ற பாடல வரிகளை மாற்றி அவனுக்கென்ன போயே விட்டான் அகப்பட்டவன் நானல்லவோ என்று அங்கு இரண்டு மணிநேர போராட்டத்த்துக்கு பிறகு நூறு யுயன் கொடுத்து சிம்கார்டு வாங்கினேன். அதில் வாட்ஸ்ஆப் கிடையாது. ஈமெயில், மெஜேஜ் ஒன்றும் கிடையாது. ஆஸ்திரேலியாவில் என் மகனுடன் மட்டும் பேசலாம்.

வீசேட், கூகுள் ஆப்பை பயன்படுத்த முடியவில்லை. சாட் பண்ண ஒரு ஆப்பும் ரூட்மேப் ஆப்பும் இருந்தது. இது போதுண்டா சாமி ஒருவாரம்தான் சமாளித்துவிடலாம் என்று எழவும் ஆபத்பாண்டவன் வந்து சேர்ந்தான். இரண்டுமணி நேரத்துக்கும் மேல் ஆகிவிட்டது. மனைவி மொழி தெரியாத ஊரில் ஒரு கடையில் தனியாக நிற்கிறாள் என்ற பதை பதைப்பு. என்னைப் பார்த்தபின்தான் அவளுக்கு உயிர் வந்தது.

ஆபத்பாண்டவர் தலையைச் சொரிந்து கொண்டிருந்தார். இவ்வளவு தூரம் முன்னேறிய நாட்டிலுமா என்று எண்ணினேன்.

நாட்டில் தொழில் நுட்பம் மற்றும் கட்டமைப்பில் படுவேகமான முன்னேற்றம் என்பது மறுப்பதற்கில்லை. பொருளாதாரத்தில் மக்களிடம் பெரிய முன்னேற்றத்தை அங்கிருந்த ஒருவார காலத்தில் காணமுடியவில்லை.

அதன்பின் வள்ளுவன் என் தலையில் குட்டி தினைத்துணை நன்றி செயினும் என்பது அறிவுக்கு எட்ட அவனிடம் நூறு யுயனைக் கொடுத்தேன். மறுப்பின்றி வாங்கிக் கொண்டான். கொடுத்தது குறைவா அதிகமா என்று தெரியாது. ஆனால் சிம்கார்டுக்கு கொடுத்த அதே அளவு பணத்தை அந்த வாலிபனுக்கும் கொடுத்தேன். அவன் முகத்தில் தோன்றிய புன்முறுவல் என் மனதை அமைதிப் படுத்தியது.

ஏனென்றால் சிலர் அடுத்தவர் பணத்தை ஆட்டையப் போடுவதில் முனைவர் பட்டம்பெற்று முன்னேறியிருக்கிறார்கள். அப்படிப் பட்டவர்கள் சொந்த பணத்தை அவ்வளவு எளிதில் கொடுத்து விடுவார்களா என்ன? மிஞ்சிப்போனால் ஒரு (?)தனமான சிரிப்பைச் சிரித்துவிட்டு தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் என்று ஓடியே விடுவார்கள்.

காலையில் எழுந்து சீக்கிரம் சென்றதே சிம்கார்டை வாங்கிவிட்டு ஹுட்டாங் செல்லலாம். ஹுட்டாங்கில் சிலமணி நேரங்களை செலவிட்டபின் டெம்பிள் ஆப் ஹெவன் சென்று காணலாம் என்பதுதான் ஏற்பாடு. ஆனால் சிம்கார்டு வாங்குவதே பெரும்பாடாகி விட்டதாலும் அடித்த வெயிலும் களைப்பை ஏற்படுத்த திரும்பவும் ஓட்டலுக்கு சென்று ஓய்வெடுத்தபின் போகலாம் என்று முடிவெடுத்தோம்.