பல்வைத்திய கலாநிதி பாரதி இளமுருகனார்
காலைக் கதிரவன் நீலத்திரையிற் – செங்
கதிர்கள் பரப்பி உதிக்கையிலே
கோல நிலவைப் பொழிந்தநிலா - எங்கோ
கூனிக் குறுகி மறைந்திடுமே!
சோலைக் குயில்களும் கூவிடுமே – பேடை
சொக்கிட ஆண்மயில் ஆடிடுமே
பாலைப் பொழிந்த பசுக்களுமே – கூடிப்
பசும்புல் மேய்ந்திடச் சென்றிடுமே!
விட்டுவி லகிடும் காரிருளே - பூவின்
மொட்டு விரிந்து மலர்ந்திடுமே
சிட்டுக ளோடுதே னீக்களுமே – தேடித்
தேனினை மாந்தி மயங்கிடுமே!
'கா!கா!' வெனக்கரிக் காகங்களும் - சும்மா
கரைந்தே கூட்டமும் கூட்டிடுமே
தாத்தா வுடன்பாட்டி முதலாக – வீட்டிற்
சகலரை யுந்துயில் எழுப்பிடுமே!
உந்தியே கிளையெலாம் பற்றிநின்றே - தாவும்
மந்திகள் கூட்டமாய்க் கனியுண்ணுமே
விந்தையாய்த் தனிமையிற் கூவிவருங் - குயில்
சொந்தமாயக் கீதம் இசைத்திடுமே!
சேவலும் 'கொக்கரக் கூ'வென்றே – வண்ணச்
சிறகினை விரித்துக் கூவிடுமே
ஆவலாய்க் கோழியும் கொக்கரித்தே - குஞ்சை
அணைத்த படிஇரை தேடிடுமே!
கிளிகளும் துணையொடு கொஞ்;சிநின்றே – அன்பாய்க்
கிள்ளை மொழிதனிற் பேசிடுமே!
களிகொளும் மான்களும் மிரண்டபடி – துள்ளிக்
காவினில் தளையுணச் சென்றிடுமே!
No comments:
Post a Comment