உண
வூட்டும் கையதனைஉதறி நிற்கும் உள்ளங்களே
மன முடைந்து நிற்கின்ற
நிலை யுமக்குத் தெரியலையா
தின மும்மை கண்விளித்து
கண நேரம் பிரியாமல்
பிணி யனைத்தும் தான்சுமந்த
சுமை தாங்கி நினைவிலையா !
அணி மணிகள் கண்டாலோ
துணி வகைகள் பார்த்தாலோ
வகை வகையாய் வாங்கிவந்து
வடி வாக்கும் மனமல்லவா
இரவு பகல் தெரியாது
எதையும் தனக் காக்காது
நில வுலகில் உமைமட்டும்
நினைத்த மனம் கலங்கலாமா !
கண் இருந்து நீர்வடிந்தால்
புண் ணாகிப் போம்மனது
தண் நீரும் பருகாமல்
தான் உருகும் மனதங்கே
மண் மீது வந்தசெல்வம்
என் றெண்ணி
வாழுமந்த
கண் கண்ட தெய்வமதின்
கழல்
தொழுதல் முறையல்லவா !
No comments:
Post a Comment