மகிழ் வோடு வாழுதற்கு
அவை மனதில் எடுக்காமல்
அல்லல் பட்டு நிற்கின்றோம்
கோபம் எனும் குணமதனை
குறைத்து நாம் வாழ்ந்தாலே
குவலயத்தில் எம் வாழ்வு
குதுகலமாய் அமையும் அன்றோ !
கோபமது வந்து விடின்
குறை சொல்லத் தொடங்கிடுவோம்
கோபமது மேல் எழுந்தால்
கொலை கூடச் செய்திடுவோம்
கோபம் எனும் நெருப்பாலே
குடும்பம் கூட பொசுங்கிவிடும்
ஆதலினால் கோபம் அதை
கோபம் அது வந்துவிடின்
குணம் யாவும் மாறிவிடும்
குழந்தை என்றும் பாராமல்
குரூரம் அங்கே அரங்கேறும்
பவமதை செய்க என்று
கோபமது தூண்டி நிற்கும்
ஆதலால் கோபம் அதை
அண்டாமல் செய்து நிற்போம் !
கோபமெனும் குணம் பெருகின்
குறைகள் பல உருவாகும்
சாபம் இட்டு மற்றவரை
சஞ்சலத்தில் ஆழ்த்தி நிற்போம்
பாவம் செய்யத் தூண்டுகின்ற
கோபம் அதை ஒழித்துவிடின்
பூதலத்தில் எம் வாழ்வு
பொலிவாக அமையும் அன்றோ !
No comments:
Post a Comment