(தரவு
கொச்சகக் கலிப்பா)
மூன்றாண்டு முடிந்தாலும் முடியாது உன்நினைவு
சான்றாண்மை தவறாத சற்குணத்தைத் தந்தாயே
ஆன்றோரின் வழிநடக்கும் அருங்குணமும் பதித்தாயே
ஈன்றாளே இவையெல்லாம் என்றைக்கும் மறவேனே! 1
உன்னுடைய சுகத்துக்காய் உலகத்தில் எதைச்செய்தாய்?
என்னுடைய நலங்காக்க எத்தனையோ செய்தாயே
பின்னடைவு வாராது பிறர்போற்ற நான்வாழ
நன்னெறியில்
செல்லவைத்த நன்மையெலாம் மறவேனே! 2
தமிழன்னை மீதினிலே தாளாத பற்றினையும்
அமிழ்தீந்த
அம்பலவன் அடிசேரும் ஆசையையும்
நிமிர்ந்தேறி நினைத்ததெலாம் நிறைவேற்றும் நெஞ்சினையும்
தமியேனில்
பதித்திட்ட தண்ணளியும் மறவேனே! 3
கடலுக்கு அடியினிலே கண்டெடுத்த முத்தானாய்
உடலுக்கு உரமளித்தாய் உயிருக்கு உணர்வளித்தாய்
கடமைக்குக் கண்ணளிக்கும் கண்ணியமும் எனக்களித்தாய்
மடலுக்கு
மொழிதந்தாய் மனதன்பை மறவேனே! 4
நேரத்தைப் பொன்னென்னும் நிலைப்பாட்டைத் தந்தாயே
வீரத்தை நெஞ்சினிலே விதைத்தாயே பலநூலின்
சாரத்தை தந்தென்னைத் தலைதூக்க வைத்தாயே
ஈரத்தை
இதயத்தில் இழைத்ததுவும் மறவேனே! 5
நான்செய்த தவப்பயனால் நற்றாயாய் வந்தாயே
வான்செய்த கற்பகமாய் வாழ்வெனக்குத் தந்தாயே
தேன்செய்த சுவையனைய தீந்தமிழைத் தந்தாயே
கான்செய்த
முல்லையெனக் கவிபாட வைத்தாயே! 6
நேற்று என்
அன்னை மறைந்த மூன்றாவது ஆண்டு நினைவு தினம்.
அவர் நினைவாகப் பூத்த கவிதை இது.
No comments:
Post a Comment